‘Nederland heeft een moderne volkspartij nodig die weer kan winnen.’ Deze eerste zin uit de brief van Pieter Paul was voor mij al een belangrijke reden om hem te steunen in zijn campagne op weg naar het partijvoorzitterschap.
Dat winnen is helemaal niet zo moeilijk als het lijkt, alleen hebben wij als PvdA het unieke vermogen altijd weer een strategie te vinden die de kiezer niet begrijpt en vuistdikke rapporten geven dan altijd weer (en vooral achteraf) aan dat we het beter moeten ‘uitleggen’. En dan zitten we weer met slechte koffie in verlepte zaaltjes het ware evangelie uit te vinden.
Of we vinden dat we een kandidaat-lijsttrekker gewoon niet hadden moeten wegsturen. Of er duikt een ‘happy-few bubbel’ op die hartstochtelijk een fusie met GroenLinks bepleit. Nee, een club in de problemen hoort zo concreet mogelijk in actie te komen. En snel ook.
Daarom steun ik volledig het idee van Pieter Paul voor een concreet Actieplan Samenwerking op Links en dan gaat links wat mij betreft verder dan alleen GroenLinks. Daar horen op sommige issues ook D66, Partij voor de Dieren en in sommige situaties de ChristenUnie en de links-liberale vleugel van de VVD bij.
Rutte en Kaag zitten nu in het diepste geheim bij elkaar over kwesties die Nederland dreigen te verscheuren. Van de falende uitvoering door de overheid tot de onbetaalbaarheid van een basisvoorziening als een huis. Waarom schuift Links niet bij elkaar aan en wacht niet op Rutte en Kaag en produceert een concreet actieplan als alternatief regeerakkoord en pakt het initiatief en de regie in de aanpak van urgente kwesties? De partij heeft een voorzitter nodig die dat soort strategische zaken doorziet, die het lef heeft om ze uit te voeren en die weet hoe de hazen lopen in Den Haag.
Van Rutte en Kaag hoeven we het heil niet te verwachten, zeker nu op de achtergrond een steeds rechtser CDA in grote nood is. D66 en VVD houden elkaar krampachtig vast. Alles voor de macht.
De PvdA moet aan de bak en niet morgen maar nu. Alle krachten mobiliseren en ‘links’ bij elkaar zetten. In 1972 schreven de linkse partijen een gezamenlijk verkiezingsplan dat eigenlijk een actieplan was: Keerpunt 1972. Het bleek een perfecte basis voor het regeerakkoord voor het kabinet Den Uyl.
Dit kan nu weer in een 2.0 vorm en met gebruik van de digitale snelweg met What’s App-groepen en desnoods Facebook, maar mobiliseer links! Politiek op het hoogste niveau is niet anders dan Champions League-voetbal.
De PvdA zal meer Ajax moeten worden. Creatiever en dominanter, maar ook met spelers die gaan voor de mensen en niet voor de mensheid. Misschien wel het grootste interne probleem in onze partij.
Ik ben het eens met Pieter Paul dat de toenemende ongelijkheid stuit op steeds grotere weerstand bij miljoenen mensen. Dat vraagt om actie, maar ook concrete alternatieven voor een regeerakkoord dat er ongetwijfeld ooit komt. Rutte heeft geen haast, links zou nu de ideale buitenboordmotor kunnen zijn. Kom maar met dat alternatieve regeerakkoord.
Is een winnende strategie moeilijk te realiseren? Nee, maar investeer in eigen kracht. Zoek bondgenoten en ga harder in tegen het kabinetsbeleid. Erken dat Rutte2 een historische fout is geweest en kom bij Rutte 4 met links alternatief beleid.
Rekruteer boegbeelden en ‘gezichten’ ook van buiten de “Binnenhof-bubbel’. Zelf ben ik zeer onder de indruk van de wijze waarop de voormalige Londense ziekenhuisdirecteur Marcel Levi, PvdA sympathisant, al tijdens het hoogtepunt van de Corona-crisis de contouren schetste van een nieuw gezondheidsstelsel in Nederland. En zo zullen er meer zijn.
Het is hoog tijd voor nieuwe energie, voor een nieuwe generatie. Een winnende strategie vraagt om een voorzitter die de partij ècht durft te vernieuwen.
Jaap Stalenburg
Statenlid PvdA Fryslân/Opiniemaker