Paul Tang: ‘met Pieter Paul als voorzitter moet de partij een aanvallende, brede beweging worden'

Even voorstellen

Paul Tang. Op mijn 20ste werd ik lid van de Partij van de Arbeid, met het idee ‘ik moet wat doen’. Wat dat wist ik niet. Zeker kon ik me toen niet voorstellen dat ik de partij eerst in de Tweede Kamer en later in het Europees Parlement mocht vertegenwoordigen. Ik ben zeer gelukkig dat nog steeds jonge mensen denken: ‘ik moet wat doen’.

Hoe wekken we de oude reus PvdA weer tot leven?

Droom niet over vroeger, vernieuw en durf te mislukken. De start van PvdA was een mislukking. De doorbraak van de zuilen in 1946 bleef uit. Maar nog steeds is het idee van een doorbraak actueel. Etiketten plakken, in hokjes stoppen, je o zo bijzondere ik tonen, anderen verketteren. Het is weer hoog tijd voor een doorbraak die de individuele identiteit overstijgt en mensen uit de werkende klasse ondanks al hun verschillen verbindt.

Wat moeten we bij de PvdA veel minder doen?

Den Uyl citeren. Behalve deze dan: “Ik ben er diep van overtuigd, dat in de wereld van morgen de mensheid op vergelijkbare wijze zal hebben te strijden voor vrede en vrijheid, voor het vinden van een juist evenwicht tussen individu en gemeenschap, voor de verzoening van natuur en cultuur. Daarin ligt voor mij geen reden tot ontmoediging of oorzaak van ontluistering. Integendeel. De wereld bewoonbaar en het bestaan leefbaar maken is een opdracht voor elke generatie en ik houd mij ervan overtuigd, dat hoe we ook plannen en manoeuvreren, onze kinderen die opdracht op hun wijze zullen verstaan en ik wens ze er geluk mee.”

Wat moet als eerste gebeuren als Pieter Paul voorzitter wordt?

Onder het voorzitterschap van Pieter Paul moet de partij een aanvallende brede links-progressieve beweging worden met ruimte voor tijdelijk en blijvende samenwerking tussen partijen, actiegroepen, goede doelen, enzovoort. Er is zo veel positieve energie in onze samenleving te vinden. Die zou ik graag bij elkaar zien komen. Want: eendracht maakt macht.

Welke vraag zou je aan Pieter Paul willen stellen?

Hoe kan de Beweging van de Arbeid de boodschap van individu overstijgende gezamenlijkheid beter uitdragen?

Pieter Paul:

Dat begint bij die opdracht aanvallender te benoemen. Het is niet zo moeilijk om de zorgen van bakfietsouders, boze witte mannen of zwarte Nederlanders ieder voor zich van de daken te schreeuwen. Maar de vraag is wat het oplost als politiek en samenleving uiteenvallen in Azarkan-volgelingen en Wildersfans die elkaar naar het leven staan. Het antwoord: dat lost helemaal niets op. De sociale politiek zal als uitgangpunt dus het gezamenlijke, jouw eendracht, voorop moeten stellen. Dat vraagt iets van de manier waarop we de partij organiseren: 1) de noodzaak van een gemeenschappelijk koers voor de samenleving als voorwaarde voor succes moet verankerd in onze verhaal; 2) ons partijdebat moet niet alleen met de PvdA maar juíst breed met de samenleving; 3) onze partij zal bureaucratie die tijd kost van vrijwilligers om moeten ruilen voor actie in de samenleving. Kortom: een weg van zweet en hard werken, zonder garantie voor snel succes, maar wél de juiste richting.