De afdeling PvdA PRO Texel kwam deze week bijeen voor hun traditionele voorjaarsbarbeque. Het mag weer. Vanuit de tuin van Isabel en Santiago heb je een overweldigend uitzicht op het natuurgebied Waal en Burg. De bubbels tussen verschillende lagen in de partij worden hier in ieder geval gezellig doorbroken. Behalve leden, raadsleden, wethouder Remko, zijn statenlid Aukelien en Texels kamerlid Gijs aanwezig. Ook vrienden en geliefden zijn uitgenodigd waardoor het een divers gezelschap is. Ik tref een horecatijger, een gepromoveerde zeebioloog, een museumdirecteur en voormalig politiek vluchteingen die op Texel hun thuis gevonden hebben.
Het gaat lekker ongedwongen. Er wordt een speldje voor 25 jaar lidmaatschap uitgereikt, naast een baby die in de kinderwagen ligt te slapen. De pizzaoven en de barbecue staan aan en voordat ik in gesprek mag met vakbondsman Dirk en afdelingsvoorzitter Eric dien ik éérst een door raadslid Dries gefrituurd slibtongetje wegwerken. Hij heeft immers een emmer met twintig kilo verse vis te slijten.
Wat een kandidaat-voorzitter op z’n tour moet meenemen van Texel was m’n vraag. ‘Wat je in ieder geval niet kán meenemen van Texel is cynisme, negativiteit en starheid,’ zegt Eric, ‘daar doen we hier niet aan’ Hij wijst om zich heen naar het gezelschap. ‘In deze club gaat het over mensen positief betrekken, en in de lokale politiek maatschappelijke impact maken. De PvdA wens ik van harte wat meer eilandgevoel!´
Die mooie boodschap neem ik mee naar de overkant.